Στις 22 Σεπτεμβρίου 1914 ο Eliot επισκέφτηκε τον Pound σ' ένα μικρό διαμέρισμα του Holland Park. Η συνάντηση αυτή έθεσε σε κίνηση μια συνεργασία που έμελε να αλλάξει την πορεία της σύγχρονης ποίησης. Οι εκδοτικές και προσωπικές περιπέτειες που συνόδευσαν την γνωριμία των δύο, νεαρών τότε, ποιητών, σ' ένα προάστιο του Λονδίνου έχουν μελετηθεί εξονυχιστικά, με τους περισσότερους φιλόλογους να αποδίδουν στον Pound την θέση ισχύος τόσο λόγω της οικονομικής στήριξης που παρείχε περιστασιακά στον Eliot, όσο και λόγω της περίφημης παρέμβασης του Pound στη δομή και τη σύνθεση της Waste Land.
Νομίζω όμως ότι το ποιος υπερίσχυσε ποιητικά καθορίστηκε από τον τόπο της πρώτης εκείνης συνάντησης. Οι δύο αμερικανοί ευπάτριδες δεν βρέθηκαν σε κάποιο από τα όμορφα πάρκα της περιοχής, ή τις μπυραρίες του Islington, ή έστω σε ένα από τα πολύβουα ανδρικά κλάμπ του κεντρικού Λονδίνου. Αντίθετα, η πρώτη τους επαφή έγινε στον 'φυσικό χώρο' της ποιητικής του Eliot: σ' ένα μικρό αστικό διαμέρισμα.
Ο μοντερνισμός, όπως μας τον δίδαξε ο Eliot, είναι η υψηλή τέχνη της χαμηλόφωνης ποίησης. Τα κείμενά του μεταδίδουν την εσωτερική ένταση ατόμων της πόλης που προσπαθούν να ερμηνεύσουν το μυστήριο της ύπαρξης, μέσα από τους δισταγμούς, τις αντιφάσεις, και την εναγώνια χειρονομία επαφής που μπορεί να κρύβει μια καθημερινή συζήτηση. Ο λόγος του δεν προσφέρεται για δημόσια απαγγγελία, αφού πλησιάζει περισσότερο τον ήχο μιας φαινομενικά πεζής, κι όμως βαθειά προσωπικής, συνομιλίας - το είδος της συνομιλίας που μπορεί να έλαβε χώρα πριν από ένα σχεδόν αιώνα ανάμεσα στους λεπτούς τοίχους του διαμερίματος μιας μικρής λονδρέζικης πολυκατοικίας.
