Αφιερωμένο στο alef για την ευγενική του πρόσκληση να αποδόσω, μέσω ενός κειμένου, μιαν όψη της ‘ευτυχίας’. Αν και πυρρώνειος σκεπτικιστής προς κάθε τι υπερβατικό, νομίζω πως κάτι ιδιαίτερο περικλείεται στην ακόλουθη ιστορία:
«Κάθε κλειδαριά έχει ένα κλειδί που της αρμόζει και την ανοίγει. Αλλά υπάρχουν δυνατοί ληστές που ξέρουν πως να ανοίγουν ό,τι θέλουν δίχως κλειδί: σπάνε την κλειδαριά. Ετσι και κάθε μυστήριο στον κόσμο μπορεί να λυθεί με την περισυλλογή ή τον στοχασμό που του ταιριάζει. Αλλά ο θεός αγαπάει τον κλέφτη που κάνει κομμάτια την κλειδαριά: εννοώ, αυτόν που κάνει την καρδιά του κομμάτια για την αγάπη του θεού.»
παλιά χασιδική ιστορία
2 comments:
Νομίζω ότι είναι το δώρο της ημέρας! Χαίρομαι αφάνταστα που υπήρξα η αφορμή γι' αυτό το λυτρωτικότατο κείμενο! Να ξέρετε ότι μόλις με κάνατε ευτυχή! Ευχαριστώ, να είστε καλά πάντα! άλεφ πραγματικά, όμως, ευτυχισμένο!
alef,
Η χαρά ήταν δική μου - καλή συνέχεια!
Post a Comment