Η επιστροφή

Παρακολούθησα την Επιστροφή του Τζόζεφ Κόνραντ που έχει ανέβει στο Θέατρο Τέχνης και διαπίστωσα για ακόμα μία φορά τον συγκλονιστικό τρόπο με τον οποίο ο συγγραφέας σκιαγραφεί τις λεπτότερες συναισθηματικές αποχρώσεις των χαρακτήρων του διηγήματός του. Τα έργα του 'Η καρδιά του σκότους' και 'Λόρδος Τζιμ' είναι από τα αγαπημένα μου, αλλά δεν γνώριζα το σύντομο αυτό κείμενο που γράφτηκε το 1897, ένα αληθινό διαμάντι. Η παράσταση που σκηνοθέτησε η Αθανασία Καραγιαννοπούλου είχε πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία τα οποία όμως κάποιες στιγμές αποδυνάμωναν το κείμενο. Για παράδειγμα η επιλογή των σύγχρονων μουσικών κομματιών ήταν έξυπνη αλλά η ένταση του ήχου και οι απότομες εναλλαγές μουσικής-διαλόγου απέβαιναν εις βάρος του δεύτερου. Το παιχνίδι ανάμεσα στους ηθοποιούς της παράστασης (Γ. Φέρτης, Π. Σταθακοπούλου, Λ. Μιχαλοπούλου) ήταν αριστοτεχνικό, αλλά ο ερωτισμός κι η απελπισία των ηρώων δεν κατάφεραν να 'περάσουν' στους θεατές οι οποίοι παρακολουθούσαν αμέτοχοι.