Αυτό το μαρμαρωμένο διήμερο ένιωσα ότι το χιόνι πάγωσε το χρόνο και καθώς καταφέραμε για λίγο να ξεφύγουμε της προσοχής του , κάναμε πράγματα που αγαπάμε...
...όμως, ακριβέ φίλε καφεϊνη, το χιονι από τις καρδιές μας δεν φεύγει. Ουτε ενα ετσι να το τινάξουμε δεν κάνουμε...Οι απροστάτευτοι στο χιόνι, απλώς περιμένουν...Την επόμενη χιονοθύελλα. Τουλάχισtον, σαν τα δάκρυα, κι αυτή ξεπλένει..Μεχρι που μια χιονοστιβάδα θα μας σκεπάσει οριστικά. (η παλιά σας φίλη, για κάποιο λόγο πολύ "χιονισμένη" απόψε...μη με παρεξηγείτε, μονολογώ...)
5 comments:
Αυτό το μαρμαρωμένο διήμερο ένιωσα ότι το χιόνι πάγωσε το χρόνο και καθώς καταφέραμε για λίγο να ξεφύγουμε της προσοχής του , κάναμε πράγματα που αγαπάμε...
Το χιόνι πέρασε, και μαζί του η ησυχία (άρωγος κάθε σκέψης). Την καλημέρα μου.
...όμως, ακριβέ φίλε καφεϊνη, το χιονι από τις καρδιές μας δεν φεύγει. Ουτε ενα ετσι να το τινάξουμε δεν κάνουμε...Οι απροστάτευτοι στο χιόνι, απλώς περιμένουν...Την επόμενη χιονοθύελλα. Τουλάχισtον, σαν τα δάκρυα, κι αυτή ξεπλένει..Μεχρι που μια χιονοστιβάδα θα μας σκεπάσει οριστικά.
(η παλιά σας φίλη, για κάποιο λόγο πολύ "χιονισμένη" απόψε...μη με παρεξηγείτε, μονολογώ...)
Χάρηκα που άκουσα τον 'ήχο' της γραφής σου pellegrina. Μπορεί να μη γράφεις συχνά, αλλά ελπίζω να μας επισκέπτεσαι στην μπλογκόσφαιρα. Καλό βράδυ, Κ.
Πελεγκρίνε μου τι έπαθες απόψε;;Διάβασες πολύ Reguini
και σε πιάσανε τα συναισθηματικά ;;
Post a Comment