Ο Philip Roth κέρδισε το βραβείο PEN/Faulkner 2007 για το βιβλίο του ο Καθένας. Το βραβείο είναι ιδιαίτερα σημαντικό, σημειώνει σε συνέντευξή του ο Roth «λόγω της συνέπειας στην ποιότητα των έργων που βραβεύονται.» Μήπως η γνώμη του επηρεάστηκε, εν μέρει, από το γεγονός ότι ο ίδιος συγγραφέας παίρνει αυτό το βραβείο για τρίτη φορά – μετά το Ανθρώπινο Στίγμα (2001) και την Επιχείρηση Σάιλοκ (1994) – όλα σε ελληνική μετάφραση από τις εκδόσεις ‘Πόλις’.
Το αξιοσημείωτο πάντως είναι ότι 4 από τα 5 βιβλία που έφτασαν στην τελική κατάταξη ήταν συλλογές διηγημάτων – ένα λογοτεχνικό είδος που κερδίζει όλο και περισσότερο την προσοχή των κριτικών επιτροπών. Αν και το βραβείο έλαβε ο Καθένας, το μέγεθος του κειμένου δικαιολογεί μάλλον τον χαρακτηρισμό της σύντομης ‘νουβέλας’ – ή του ‘long short-story’ – σύμφωνα με τον αμερικάνικο νεολογισμό.
Αλλωστε, το αρτιότερο ίσως κείμενο του Roth παραμένει το πρωτόλειο Αντίο, Κολόμπους που παρουσίαστηκε ως διήγημα στις σελίδες του Paris Review. Οι σπουδαιότεροι μυθιστοριογράφοι της Αμερικής (από τον Melville και τον Fitzgerald ώς τις μέρες μας) ήταν σημαντικοί τεχνίτες του διηγήματος. Αναρωτιέμαι αν κάτι αντίστοιχο συμβαίνει με την δική μας λογοτεχνική σοδειά.
No comments:
Post a Comment