Οι ταινίες που επέλεξα - ύστερα από πρόσκληση του Αναγνώστη - μοιράζονται σε δύο κατηγορίες, τις 'κλασσικές' και τις 'σύγχρονες'.
Κλασσικές
H Κάλπικη Λίρα (1955) Τζαβέλλας
La Dolce Vita (1960) Fellini
Les Parapluies de Cherbourg (1964) Jacques Demy
Funeral in
Odd Couple (1968) Neil Simon
Johnny Got his Gun (1972) Trumbo
Last Tango in
Godfather (1972, 1974) Coppola
Annie Hall (1977) Allen
Blade Runner (1982) Scott
Apocalypse Now (1979) Coppola
Σύγχρονες
Miller's Crossing (1990) Joel & Ethan Cohen
Eat Drink Man Woman (1994) Ang Lee
Festen (1998) Thomas Vinterberg
Mifunes sidste sang (1999) Anders Thomas Jensen
Merci pour le chocolat (2000) Claude Chabrol
Le Gout des Autres (2000) Agnes Jaoui
Le Placard (the closet) (2001) Francis Veber
Elling (2001) Hellstenius - η πιο ξεκαρδιστική κωμωδία των τελευταίων χρόνων – κι ας γυρίστηκε στην Νορβηγία...
Dogville (2003) Lars von Trier
Caché (2005) Michael Haneke
Mar adentro (2004) [H θάλασσα μέσα μου] Alejandro Amenábar
(και η κορυφαία στιγμή του σύγχρονου κινηματογράφου):
5 comments:
Καλές επιλογές με έμφαση στον ποιοτικό κινηματογράφο χωρίς να λείπουν και τα εμπορικά. Αν χώραγε θα έβαζα μια ταινία από τις λίστες σου στις δικές μου. Τη θηλειά του Χίτσκοκ γυρισμένη μονοπλάνο κάτι που αποδεικνύει την αξία αλλά και την διαύγεια του σκηνοθέτη.
@ reader's-digest:
Η υπέροχη πρόσκλησή σου με έκανε να καταλάβω πόσο δύσκολη είναι μια επιλογή ταινιών - τελικά διάλεξα όσες μου έδωσαν κάτι, προσωπικά, κι ας υπάρχουν πολλές ακόμη που κάποιος θα διάλεγε με 'αντικειμενικά' κριτήρια.
Ο Νονός ήταν μία από τις πολυ αγαπημένες ταινίες μου. Πέρυσι διάβασα το βιβλίο του Ziegler, για το πόσο το Χόλυγουντ, ωραιοποιεί την μαφία και κατάλαβα σε τι λούμπα είχα πέσει. Ετσι την εστειλα στη λήθη.
Επίσης, είδα σε πολλά μπλόγκ, τη θάλασσα μέσα μου, που μάλλον δεν την έχω δεί. Θα την ψάξω.
Πολύ χάρηκα που σε διάβασα!
καλό υπόλοιπο βράδυ.
Η καφεϊνη είναι γένους θηλυκού, έσύ;;
Αγαπητή καφείνη, πολύ μου άρεσαν οι επιλογές σου! Χαίρομαι ιδιαίτερα που αναφέρεις τον Μπέργκμαν, όλες οι ταινίες του είναι καταπληκτικές, ένα δώρο προς την ανθρωπότητα. Και χαίρομαι που αναφέρεις έστω και μία ελληνική ταινία.
Νομίζω ότι από τη λίστα των αγαπημένων ταινίων που κυκλοφορούν στο διαδύκτιο - κι όχι μόνο τη δική σου - λείπει ο Ταρκόφσκι.
Post a Comment