Thursday 21 June 2007

O Επιθεωρητής δεν μένει πια εδώ


Το κτίριο που πότισε ο καπνός της πίπας του πιο διάσημου επιθεωρητή της λογοτεχνίας θα σφραγίσει για πάντα τις πόρτες του. Όταν ο Μαιγκρέ ήθελε να προφυλαχτεί από την βλακεία των ανωτέρων του ή τις μεταμεσονύχτιες παγίδες των κακοποιών έβρισκε πάντα καταφύγιο στο στενό γραφείο του αριθμού 36 της Quai des Orfèvres.

Το κτίριο των επιθεωρητών της Paris Brigade Criminelle πρόκειται να μεταστεγαστεί σε νέες υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις, όπου, προφανώς, δεν θα υπάρχουν πόρτες ανάμεσα σε γραφεία, και θα απαγορεύεται το κάπνισμα.

Κι ο Μαιγκρέ, που από το 1930 κατάφερε να εξιχνιάσει τόσα παράξενα εγκλήματα, θα πρέπει να αφήσει την καρέκλα με το φθαρμένο βελούδο, να κατέβει στην έξοδο που βλέπει προς την αριστερή όχθη, να σηκώσει το γιακά, μόλις ανάψει η πίπα του, και να ξεκινήσει για την τελευταία του αναζήτηση στις νυχτερινές διαδρομές του μυαλού.


.

7 comments:

ioeu said...

Εκείνος δεν μένει πια εκεί...εσύ όμως είσαι εκεί?
Σε ζηλεύω!

Pellegrina said...

Μα τι είναι αυτά που λέτε και οι δύο καλοκαιριάτικα; Ποιητά, αν ζηλεύετε γιατί δεν πάτε; Εύκολο είναι! Καφεϊνη, πού τον θυμήθηκες, φίλε μου, τον Μαιγκρέ (κι εγώ τον θυμάμαι, αλλά εντάξει...) και τη Μπριγκάντ Κριμινέλ; Αυτή η φωτογραφία αρμόζει στην ψυχική σου διάθεση; Πουρκουά; Εμένα το δικό μου ζωτικό εποχικό διλημμα είναι γραμμένο,ευτυχώς, στο DNA μου. Επανέρχεται ετησίως ως τεκμήριο υγείας και συνήθως λύνεται επί τόπου (στο λιμάνι). Είναι δε το εξής σεξπιρικό: "Αίολος Κεντέρης ή Μπλου Σταρ Νάξος;;"

Kafeini said...

αγαπητή Pellegrina, το καλοκαίρι δεν έρχεται μόνο στην Ελλάδα. Υπάρχουν πολλά, διαφορετικού είδους, 'νησιά' (π.χ. το Ils de la Cite) στα οποία μπορεί κανείς να αποδράσει. Εκτός από το DNΑ που, όπως λες, μας οδηγεί στα ελληνικά νησιά, υπάρχουν και οι 'εκλεκτικές συγγένειες'.

Kafeini said...

Γιάννη, το Παρίσι είναι αγαπημένος προορισμός. Κάποτε ήταν για μένα 'αφετηρία', τώρα πια, 'επιστροφή'. Χαιρετώ!

Pellegrina said...

a) ντίαρ καφείνη και ποιητά, εύχομαι καλές "αποδράσεις" (από τι το σκάτε;), και μην μου το κάνετε σαν το διήγημα, όλο να με βάζετε να αντιλέγω για πράγματα αυτονοήτως συμπαθή! (δεν έχω πάει στο Παρίσι, θα πάω κάποτε, δεν τρελαίνομαι κιόλας. Θα με ξεναγήσετε;β)κι εγώ εκλεκτικές συγγένειες εννοούσα, λές να σκοτίζομαι για το εθνικό ντιενέι; σχήμα λόγου ήταν γ)επιστροφή δεν υπάρχει ντίαρ, όλα αφετηρία είναι, άλλωστε ποια αφετηρία ήταν ποτέ εκ του μηδενός; δ)επιστροφή π ι α;; Αμ καλά λέω ότι σας ταιριάζει το ευφρόσυνο τοπίο της φωτογραφίας! Πρώτα ο Μαιγκρέ και η τελευταία του περιπλάνηση, τώρα π ι α...Πουρκουά π ι ά;:-)ε) κατά βάθος δεν με ξενίζει. προκειται για ντιενέι! Ουδεμία σχέση έχει με ηλικία, είτε είσαι 20 είτε 80 (τα προφάιλ ότι θέλουν λένε, οπότε άσχετο) Έχω διαβάσει και ακούσει επανειλημμένα 25άρηδες να θρηνούν για τη φθορά και το θάνατο που παραμονεύουν. Η άλλη όψη του ΙΔΙΟΥ ανέκδοτου είναι 60ρηδες δίκην τινέιτζερς, με τη σχετική αργκό και ανησυχίες τύπου είμαστε όλοι ροκ εντ ρολ. Οι κριτικοί βιβλίων γράφουν: "Η νεαρή συγγραφέας..." και η κυρία είναι ετών 40. Έχουμε χαζέψει τελείως μου φαίνεται. Άκου π ι α! Μαγκιά σου η "επιστροφή",αν τη χαίρεσαι και την εννοείς, αλλά όχι "π ι α" (κτός αν και το π ι α το βλέπεις θετικά, ισχύει κι αυτό, οπότε παρεξήγησα. Απλώς, δεν θέλω να μου είσαστε θλιμμένοι, ποιητές και πεζογράφοι. Συν τοις άλλοις, δεν βγάζει καλής ποιότητας έργο αυτό, το κάνει μπανάλ!)
στ)και δηλαδή, τι εκλεκτική συγγένεια έχεις με το ιλ ντε λα σιτέ;

Kafeini said...

Pellegrina μου, γιατί τα παίρνεις όλα τόσο σοβαρά; Που να φανταζόμουν ο έρημος ότι ένα ταξίδι στο Παρίσι θα με έθετε κάτω από το μικροσκόπιο της ψυχανάλυσης. Είμαι πράγματι, όπως αναφέρει το προφίλ, 39 ετών - και τη λέξη 'πια' δεν τη χρησιμοποιώ επειδή νιώθω ότι εκκρεμεί ο απολογισμός της ζωής μου, αλλά για να προσδιορίσω τι σημαίνει για μένα το Παρίσι και τι συμβόλιζε κάποτε. Καλό και δροσερό βράδυ. Κ.

Pellegrina said...

Όπως πχ λέω εγώ "κάποτε πήγαινα στις Κυκλάδες για τουρισμό, αλλά τώρα π ι α μου είναι παλιοί γνώριμοι"! ΟΚ, Το πιθανότερο ότι την "ψυχανάλυση" την έκανα στον εαυτό μου! Φταίει εκείνο το "πια". Κάτι "μου έκανε"! (συγνώμη)!